Bittikten sonra "bu muydu amk" dedirtebilitesi yüksek 2012 yapımı bir film.
Fakat filmin senaryosunun 22 yaşında biri tarafından yazıldığının unutulmaması gerek.
Bu tip filmlere karşı denişik bir ilgim var. "Liseli bir manyağın maceraları" tarzı filmlere.
Lisede onlar gibi olup da onların yaptıklarını yapacak kadar cesur olmadığımdandır belki de.
Sonunun başta gösterildiği bir film. Ne olduğunu henüz anlayamasam da filmin bir ayağının aksamasına neden olan eksiklikler var.
Sonu baştan veriliyor dedik, özümüze dönelim ve bol spoilerli özetimize geçelim.
Gencimiz okul gazetesi şeysi başkanı, elinden geldiğince aktif olan fakat arkadaşıyla birlikte dışlanmaktan kurtulamamış, hayali üniversiteye gidip Nobel Barış Ödülü'nü almak olan 17 yaşında bir genç. Alkolik annesiyle birlikte yaşıyor.
Üniversiteye kabul edilme olasılığının edebiyat dergisi çıkarırsa artacağını öğrenince edebiyat dergisi çıkarabilmek için arkadaşıyla 7 kişiye şantaj yapıyorlar.
Evet, dergiyi çıkarabiliyorlar ama hiç satmıyor. Baş kahramanımız da dergileri nenesinin kaldığı huzurevine yollamaya karar veriyor.
Arkadaşına ilhamın yıldırım gibi geleceğini söylüyor.
Üniversiteye başvurusu kabul ediliyor, fakat kağıt ona hiç gelmiyor çünkü annesi kağıdı çöpe atıyor.
Kahramanımızın tüm hayalleri suya düşüyor.
Nenesine anlattığı hikayenin sonunu dergiye ekliyor ve arabasına doğru ilerlerken yıldırımın bula bula onu bulması yüzünden ölüyor. Bir anda.
Cesedinin bulunması 3 gün sürüyor ve başını hatırlayamadığım "kör ölür badem gözlü olur" hadisesi gerçekleşiyor.
Böyle yazınca çok eksik yokmuş gibi geldi, fakat filmi bitirdikten sonra hatalar, boşluklar, yanlışlıklar varmış gibi bir his kapladı içimi.
Hala da düşünüyorum eksiği.
Amaan, çok da takmamak lazım gerçi.
22 yaşında bir bebenin filmi nasılsa.
İkinci dönem düzeltir, çok da şey yapmamak lazım.
××××
Hadin hoşçakalın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder